Wśród podstawowych form zatrudnienia dominują trzy rodzaje umów: umowa o pracę, umowa zlecenia oraz umowa o dzieło. Coraz częściej jednak spotykamy się z pracą w oparciu o B2B, czyli swoistym kontraktem między firmami. Na czym polega umowa B2B oraz na co warto zwrócić uwagę?
Umowa B2B, czyli „business-to-business”, to stosunek pracy, w których współpracę nawiązują dwa podmioty gospodarcze. Po jednej stronie najczęściej spotkamy korporację lub duże przedsiębiorstwo, które w ramach cięcia kosztów poszukuje jednoosobowych działalności gospodarczych jako partnerów. Po drugiej stronie mamy osobę prawną pod postacią pojedynczego pracownika, który decyduje się na samozatrudnienie.
Do podpisania umowy B2B konieczne jest istnienie dwóch osób prawnych, a co za tym idzie – osoba decydująca się na samozatrudnienie musi posiadać własną firmę. Samo zatrudnienie firmy jest szybkie i proste, a gdy już jesteśmy zarejestrowani w CEIDG, możemy nawiązywać współpracę.
Podstawową różnicą między B2B a innymi formami umowy jest charakter samozatrudnienia. Natura tegoż kontraktu stanowi, że B2B jest umową partnerską: nie mamy do czynienia z pracą pod kierownictwem, w określonym miejscu i ramach czasowych. Ponadto, pracodawca nie może wymagać od nas wykonywania określonych obowiązków na jego rzecz. Daje to ogromną dozę swobody oraz pozwala pracować u więcej niż jednego pracodawcy jednocześnie.
Istotne różnice dotyczą również samego umocowania prawnego B2B. Umowa ta nie podlega pod kodeks pracy, a jedynie pod kodeks cywilny. Nie przysługuje Ci zatem urlop wypoczynkowy, płatne zwolnienie lekarskie czy naliczanie lat do stażu pracy. Wszelkie koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, opodatkowaniem czy rozliczenia obowiązkowych składek znajdują się w Twoim interesie, zwiększają Twoje zarobki. W zamian za to, pracodawcy wpisują w kalkulator brutto netto wyższe proponowane stawki, niż w przypadku pozostałych umów.